“Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg. Przemawiajcie do serca Jerozolimy…” ((Izajasza 40:1 UBG)

To jest Boże serce, aby nas błogosławić i dać nam pokój i przyszłość. Nawet po strasznym buncie Izraela, którego rezultatem była niewola Babilońska, powiedział on:

“...nawiedzę was i spełnię wobec was swoje dobre słowo, by was sprowadzić z powrotem na to miejsce. Gdyż ja znam myśli, które mam o was, mówi PAN: myśli o pokoju, a nie o utrapieniu, aby zapewnić wam koniec, jakiego oczekujecie.” (Jeremiasza 29:10-11, UBG)

Myśli o pokoju, które Bóg ma w stosunku do swoich ludzi są opisane w innym proroctwie:

“I będziecie mieć wieczną radość.” (Izajasza 61:7 UBG)

W ten sposób Dawid opisuje co Bóg chce nam dać:

“Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.” (Psalm 16:11 UBG)

Boże cele dla nas to życie, pokój i pełność radości w bliskiej relacji z nim na zawsze.

Ale dlaczego większość z nas nie ma tego pokoju?

Problem z pewnością nie jest po Bożej stronie. Prorok Izajasz jasno to powiedział:

“Oto ręka PANA nie jest skrócona, aby nie mogła zbawić, ani jego ucho nie jest przytępione, aby nie mogło wysłuchać. Ale wasze nieprawości uczyniły przepaść między wami a waszym Bogiem i wasze grzechy sprawiły, że ukrył twarz przed wami, tak że nie słyszy.” (Izajasza 59:1-2)

Prorok dotyka tu naszego największego problemu: wielkiej przepaści między Bogiem i człowiekiem, która jest rezultatem grzechu w każdym człowieku. Ten problem ma swoje źródło w samym początku ludzkości. Człowiek był nieposłuszny Bogu, został od niego oddzielony i stał się całkowicie skorumpowany (patrz Księga Rodzaju 3-8).

Diagnoza Tanahu (Starego Testamentu) w stosunku do człowieka jest boleśnie prawdziwa: “...bo myśl serca człowieka jest zła od jego młodości.” (Księga Stworzenia 8:21)

W przeciwieństwie do tego, Bóg nie zmienił standardów płynących z jego prawej natury, jego nakazem wciąż jest: “Bądźcie święci, bo ja, PAN, wasz Bóg, jestem święty.” (Księga Kapłańska 19:2)

Grzech i Boża świętość są niemożliwą kombinacją. Nic nie prowokuje Boga bardziej niż grzech. Zatem dopóki nasz grzech nie będzie rozwiązany, Bóg nie może mieć osobistej relacji z nami.

On nie dopuszcza grzechu do swojej obecności.

“Twoje oczy są tak czyste, że nie możesz patrzeć na zło ani widzieć bezprawia.” (Habakuk 1:13)

Grzech oddziela nas od Boga!

Ale czy nie możemy rozwiązać tego problemu poprzez właściwe życie, dobre uczynki lub poważny religijny styl życia?

Nie, nie jesteśmy w stanie przeskoczyć tej przepaści naszymi wysiłkami!

Dawid wiedział o tym kiedy modlił się:

A nie stawiaj przed sądem swojego sługi, bo nikt z żyjących nie będzie usprawiedliwiony przed tobą.” (Psalm 143:2)

Nawet próbowanie wypełniania Tory (Prawa Mojżeszowego) nie pomoże nam. Tak, Bóg dał Torę i pokazuje ona Boże święte cele i jego sprawiedliwość, ale dokładnie z tego powodu prawo jest “świadkiem przeciwko nam”. Tak jak powiedział Mojżesz:

“Weźcie księgę tego Prawa i połóżcie ją obok arki przymierza PANA, waszego Boga, aby tam była świadkiem przeciwko tobie. Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Oto dziś, dopóki jeszcze żyję z wami, buntujecie się przeciwko PANU, a cóż dopiero po mojej śmierci?” (Powtórzonego Prawa 31:26,27)

Przymierze, które Bóg dał na Synaju zostało złamane przez nasze grzechy. Jest tylko jedna nadzieja: nowe przymierze, które rozwiązuje problem grzechu. Sam Mojżesz już wtedy żywił nadzieję, że takie rozwiązanie nadejdzie, że będzie “obrzezanie serca” (powtórzonego Prawa 30:6) Dzięki Bogu, on obiecał dać takie nowe przymierze:

“‘Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze.’” (Jeremiasza 31:31, patrz również Jeremiasza 31:32-34, Ezehiela 36:25-28)

Już w Tanahu (Starym Testamencie) wyjście z “problemu grzechu” jest przez wiarę: zwrócenie się do Bożej łaski i wiara w jego obietnice. Tak jak jest napisane w Psalmie 130.

“Oczekuję PANA, moja dusza oczekuje; i w jego słowie pokładam nadzieję. Moja dusza oczekuje Pana bardziej niż strażnicy świtu, bardziej niż ci, którzy strzegą do poranka. Niech Izrael oczekuje PANA; u PANA bowiem jest miłosierdzie i u niego obfite odkupienie. On sam odkupi Izraela ze wszystkich jego nieprawości.” (Psalm 130:5-8)

Habakuk, prorok, również wskazał na tę zabawiającą wiarę w Boga:

“Ale sprawiedliwy będzie żył ze swojej wiary.” (Habakuka 2: UBG)

Ta wiara była przyczyną dla której Abraham był uważany za sprawiedliwego:

“I uwierzył (Abraham) PANU, i poczytano mu to za sprawiedliwość.” (Rodzaju 15:6 UBG)

Jeszcze jedna ważna rzecz pozostaje: Od dawien dawna tej wierze towarzyszyły ofiary ze zwierząt. (Abel: Rodzaju 4:4, Noa: Rodzaju 8:20,21, Abraham: Rodzaju 12:7-8, 13:4, 13:18, Izaak: Rodzaju 26:25, Jakub: Rodzaju 33:20)

Tu w Jeruzalem na Górze Moria, Abraham i Izaak poznali w sposób dramatyczny potrzebę ofiary jako substytutu za nich samych. W tym przypadku Bóg zaopatrzył ich w barana zamiast Izaaka. (Rodzaju 22:8-13)

W późniejszym okresie została zbudowana świątynia na tym samym miejscu (2 Kronik 3:1)

Ofiara, krew baranka Paschalnego, była również kluczem do odkupienia Izraela z Egiptu.

“PAN bowiem przejdzie, aby zabijać Egipcjan, a gdy ujrzy krew na nadprożu i na obu węgarach, PAN ominie drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do waszych domów, aby was zabić..” (Wyjścia 12:23)

Później Bóg dał Izraelowi cały system ofiarniczy (patrz księga Kapłańską). Oznajmił przez Mojżesza:

“Życie wszelkiego ciała bowiem jest we krwi. Ja dałem ją wam na ołtarz dla dokonywania przebłagania za wasze dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za duszę.” (Kapłańska 17:11)

Ale dlaczego Bóg chciał przeprowadzać człowieka przez okrutną procedurę zabijania zwierzęcia?

Kiedy osoba przynosząca ofiarę widziała jej cierpienie, krwawienie i umieranie za jego grzechy zrozumiał powagę grzechu, nawet karę śmierci, na którą sam zasłużył.

Ofiara pokazywała Bożą świętość i sprawiedliwość: on nie traktuje grzechu lekko. Cena musi być zapłacona za grzech.

Lecz to pokazuje również Boże miłosierdzie: on jest skory do przebaczenia temu, kto prawdziwie się opamiętał i ufa tylko jego łasce. On sam dał rozwiązanie problemu grzechu.

Krew ofiary odkupuje grzech człowieka.

Ale bez funkcjonującego dzisiaj systemu ofiarniczego, jak możemy być odkupieni?

Prorok Izajasz prorokował o kimś miał dać siebie samego jako ofiarę za grzech. Ofiary ze zwierząt były tymczasowe, ale ta osoba jest ostateczną ofiarą. Bóg dał go za nasze odkupienie dzisiaj:

Izajasz napisał: “Lecz on był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na nim, a jego ranami zostaliśmy uzdrowieni. Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas zboczył na swą drogę, a PAN włożył na niego nieprawość nas wszystkich.” “Został zabrany z więzienia i z sądu. Kto wypowie jego pokolenie? Został bowiem wyrwany z ziemi żyjących i zraniony za przestępstwo mojego ludu.” Bóg powiedział: “Lecz spodobało się PANU zetrzeć go i zgnębić. A po złożeniu swojej duszy na ofiarę za grzech, ujrzy swoje potomstwo, przedłuży swoje dni i to, co się podoba PANU, przez jego rękę szczęśliwie się spełni. Z udręki swojej duszy ujrzy owoc i nasyci się. Mój sprawiedliwy sługa swoim poznaniem usprawiedliwi wielu, bo sam poniesie ich nieprawości. Dlatego dam mu dział wśród wielkich, aby dzielił się zdobyczami z mocarzami, ponieważ wylał swoją duszę na śmierć. Został zaliczony do przestępców, sam poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.” (Izajasza 53:5,6, 8, 10-12 UBG)

To jest “Mesjasz, który zostanie zabity” (Daniela 9:26). Czytamy o nim również w Izajasza 42 i 49. Bóg mówi do niego:

“Ja, PAN, wezwałem cię w sprawiedliwości i ująłem cię za rękę, będę cię strzegł i dam cię jako przymierze dla ludu, jako światłość dla narodów; Abyś otwierał oczy ślepym, wyprowadził więźniów z ciemnicy i z więzienia tych, co siedzą w ciemności.” (Izajasza 42:6-7) Bóg nawet mówi do niego: “...ustanowię cię światłością dla pogan, abyś był moim zbawieniem aż do krańców ziemi.” (Izajasza 49:6 UBG) God even says to him: “I will give you...to be my salvation to the ends of the earth.” (Isaiah 49:6 NKJV)

On będzie “przymierzem dla ludu” (Izajasza 42:6). Ten Mesjasz jest tym, który przyniesie nowe przymierze, w którym problem grzechu jest rozwiązany (Jeremiasza 31:31). Jego ofiara będzie fundamentem tego nowego przymierza.

Jest wiele więcej rzeczy, które Tanah (Stary Testament) objawia o tym Mesjaszu. Na przykład:

• Będzie potomkiem Dawida (Jer. 23:5-6)
• Urodzi się w Betlejem (Micheasza 5:2)
• Objawi się w Galilei (Izajasza 9:1-2)
• Będzie miał ziemskie jak i niebiańskie pochodzenie, będzie człowiekiem jak i Bogiem (Micheasza 5:2, Jeremiasza 23:5-6, Izajasza 9:6-7)
• Będzie odrzucony i wzgardzony przez swój lud. (Psalm 22:6, Izajasza 49:7, 53:3)
• Będzie strasznie cierpiał i będzie położony w prochu śmierci, Bóg wskrzesi go. Z tego powodu wielu pogan zwróci się do Boga. (Psalm 22)
• Umrze, ale będzie żył znowu. (Izajasza 53:8 i 10, porównaj Psalm 16:10)
• Będzie “zabity” przed zburzeniem drugiej świątyni, to jest przed 70 r.n.e. (Daniela 9:26)

Ale kto to może być?
Jeśli przeegzaminujemy proroctwa z otwartym umysłem nie ma innej osoby oprócz Yeshua z Nazaretu. On wypełnił te jak i wiele innych proroctw. (Patrz poniżej na większą listę proroctw) Pisma nowego przymierza dają rzetelny opis jego życia, śmierci i zmartwychwstania, wszystkie oparte na świadectwie naocznych świadków (patrz Łukasza 1:1-3, Jana 19:35, 1 Koryntian 15:1-9). Kiedy czytamy je widzimy, że ten Yeshua jest obiecanym Mesjaszem.

Yeshua oddał swoją duszę jako ofiarę odkupieńczą za nas. (Izajasza 53:10) To wszystko wydarzyło się kiedy umarł straszną śmiercią ukrzyżowania w Jeruzalem (patrz Mateusza 27:33-55), niedaleko od miejsca gdzie Abraham dowiedział się o potrzebie ofiary odkupieńczej.

W tym samym miejscu Bóg ponownie zapewnił, tym razem dla całego świata.

Ten Yeshua jest nadzieją dla Izraela jak i dla całego świata.

Nowotestamentowe Pisma świadczą o nim:
“Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” (Jana 1:29)
“Jego to Bóg ustanowił przebłaganiem przez wiarę w jego krew” (Rzymian 3:25)

Akceptując go przez wiarę jest jedynym wyjściem z problemu naszego grzechu. Jak Yeshua sam powiedział:

“Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie.” (Jana 14:6)

Kiedy zwracamy się do Boga z całym naszym sercem i pokładamy nadzieję w Mesjaszu, wtedy nowe przymierze zaczyna działać w naszym życiu. Otrzymujemy całkowite przebaczenie grzechu i Bóg wypełnia swój początkowy cel:

“I będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.” (Jeremiasza 31:33).

On nawet adoptuje nas jako synów i córki, jak napisane w nowotestamentowych pismach:

“Lecz wszystkim tym, którzy go przyjęli, dał moc, aby się stali synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w jego imię.”(Jana 1:12)

Ponadto, kiedy pokładamy naszą wiarę w Mesjasza Bóg daje nam swojego Ducha i przychodzi aby w nas zamieszkać. Jego Duch pokazuje nam wielkość jego miłości dla nas w Mesjaszu (Rzymian 5:5, Efezjan 3:16-19) i daje nam pragnienie i siłę wypełniania Bożej woli.

Tak jak Bóg powiedział przez Ezechiela:

“I dam wam nowe serce, i włożę nowego ducha do waszego wnętrza. Wyjmę serce kamienne z waszego ciała, a dam wam serce mięsiste. Włożę mego Ducha do waszego wnętrza i sprawię, że będziecie chodzić według moich ustaw i będziecie przestrzegać moich sądów, i wykonywać je.” (Ezechiela 36:26-27) Nowotestamentowe pisma mówią to samo:
“Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; to, co stare, przeminęło, oto wszystko stało się nowe..” (2 Koryntian 5:17)

Zaczniesz wydawać owoce Ducha Mesjasza, którymi są “...miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność, powściągliwość,” (Galacjan 5:22-23)

Mając przebaczenie grzechów w Mesjaszu wiemy, że cokolwiek się przydarzy “...ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy, Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Yeshua Mesjaszu, naszym Panu.” (Rzymian 8:38-39). Zatem w Mesjaszu jesteśmy bezpieczni na wieczność..

W Tanah’u (Starym Testamencie) po rozdziale o cierpiącym Mesjaszu (Izajasza 53) natychmiast następuje rozdział pełen radości. Izajasza 53 jest w istocie wyznaniem. Jest wyznaniem przez Izraela Mesjasza kiedy rozpoznaje go jako cierpiącego. Rozdział 54 opisuje pokój i radość, których Jeruzalem doświadczy po tym jak ludzie wyznają, że Mesjasz poniósł ich grzechy.

Mesjasz zapłacił cenę: “Kara dla naszego pokoju była na nim” (Izajasza 53:5). Rezultatem dla Jeruzalem będzie: “...wielki będzie pokój twoich dzieci.” (Izajasza 54:13)

Pewnego dnia ten pokój Mesjasza będzie rządził na ziemi, ale dzisiaj jesteśmy zaproszeni abyśmy stali się dziećmi Jeruzalem, którzy mają udział w tym pokoju.

Prezentujemy ci pisma Nowego Testamentu, abyś mógł wiedzieć więcej o Yeshua, księciu pokoju. (Izajasza 9:6). Ponadto, otrzymujesz zaproszenie stania się częścią tego nowego przymierza w Yeshua, aby stało się prawdą dla ciebie osobiście:

“A choćby i góry się poruszyły i pagórki się zachwiały, moje miłosierdzie nie odstąpi od ciebie, a przymierze mojego pokoju nie zachwieje się, mówi PAN, który lituje się nad tobą..” (Izajasza 54:10 UBG)

Oto modlitwa, która może ci pomóc w postawieniu pierwszego kroku wiary w Mesjasza: